Ang Mga Bisita

Panahon ng taglagas . . . ikatlong taon ng paghahari ni Emperador Shōmu. Ang hamog ng isang gabing malamig ay pinunit ng pagtapak ng mga bakyang kahoy ni Yoshitake-san sa mga batong nakabaon sa patyo ni Panginoon Shimizu. Humangos siya sa kanyang panginoon upang iulat ang kakaibang pagkaing dinala ng mga Budistang monghe mula sa Gitnang Kaharian sa kabilang dagat.

Ayon sa kanila, ang mala-esponghang sustansiya’y nagawa nila mula sa puting likido na galing sa paggiling ng balatong. Ang mga monghe ay may balingkinitan at matitipunong pangangatawan. Iginiit nilang ang sustansiyang ito ay nagbigay ng kalusugan sa kanila at hindi sila nangailangan ng karne sa kanilang paglalakbay.

Itinago ni Yoshitake-san ang kulay-gatas na masa sa ilalim ng kanyang kimono. Ito’y mahigpit na nakabalot sa magaspang na hinabing tela at pinangalagaan ng banig na gawa sa kawayan; ayaw niyang ibahagi ang kanyang narinig at nakita kahit kanino maliban sa kanyang panginoon. Kung totoo ang sinabi ng mga bisitang Budista, itong simpleng pagkain ng mga monghe ay maaaring magtaguyod sa pangangailangan sa pagkain ng mga samuray ni Panginoon Shimizu.

Ano ba talaga ang tofu?

Ang tofu, 豆腐 , ay tunay na salitang Hapones para sa namuong balatong, hango sa salitang Intsik na doufo. Aaminin naming ang tofu ay mas magandang pakinggan kaysa sa namuong balatong katulad ng keso na may mas magandang tunog kaysa sa namuong gatas. Kaya tofu ang ginagamit namin.

Ang tofu ay nagmula sa Tsina mahigit sa 2,000 taong nakalipas, at dinala ito ng mga Budistang monghe sa Hapon, Byetnam at sa kalakhang Timog-Silangang Asya. Si Benjamin Franklin, isang Amerikanong estadista at siyentipiko ang nagbigay sa atin ng unang nakatalatang paggamit ng salitang “towfu” sa lengwaheng Ingles nang banggitin niya sa kanyang sulat ang “Chinese cheese” na kanyang natikman sa London noong 1770. Bagamat gumawa ng tofu ang mga sinaunang dayuhang Asyano sa Europa at Hilagang Amerika para sa kanilang pansariling pagkain, hindi ito nagkaroon ng makabuluhang pagkakakilala sa Kanluran hanggang sa kalagitnaan ng ika-20 siglo. Sa ngayon, ang tofung may mas mataas na lebel ng protina ay popular na panghalili sa  karne.

Ano ba talaga ang tofu?

Ang tofu, 豆腐 , ay tunay na salitang Hapones para sa namuong balatong, hango sa salitang Intsik na doufo. Aaminin naming ang tofu ay mas magandang pakinggan kaysa sa namuong balatong katulad ng keso na may mas magandang tunog kaysa sa namuong gatas. Kaya tofu ang ginagamit namin.

Ang tofu ay nagmula sa Tsina mahigit sa 2,000 taong nakalipas, at dinala ito ng mga Budistang monghe sa Hapon, Byetnam at sa kalakhang Timog-Silangang Asya. Si Benjamin Franklin, isang Amerikanong estadista at siyentipiko ang nagbigay sa atin ng unang nakatalatang paggamit ng salitang “towfu” sa lengwaheng Ingles nang banggitin niya sa kanyang sulat ang “Chinese cheese” na kanyang natikman sa London noong 1770. Bagamat gumawa ng tofu ang mga sinaunang dayuhang Asyano sa Europa at Hilagang Amerika para sa kanilang pansariling pagkain, hindi ito nagkaroon ng makabuluhang pagkakakilala sa Kanluran hanggang sa kalagitnaan ng ika-20 siglo. Sa ngayon, ang tofung may mas mataas na lebel ng protina ay popular na panghalili sa  karne.

Ang paggawa ng tofu ay nagsisimula sa paglilinis at pagbababad ng tuyong soya sa tubig. Ang pinalambot na soya ay ginigiling sa mas maraming tubig at sinasala upang makuha ang likidong katas. Ito’y iniluluto, at ang pampabuo ay idinadagdag upang mamuo sa maliliit na bugal. Ang mga namuong bugal ay pinipiga sa hulmahan at hinihiwa sa hugis parihaba pagkatapos nitong mapalamig. Iba’t-ibang uri ng pampabuo ang maaring gamitin kasama ang calcium sulfate (gypsum), magnesium chloride at mga asido katulad ng suka o lemon.

Depende sa pamamaraan ng pagluluto’t ginamit na pampabuo, ang tekstura ng tofu ay maaring maging sobrang lambot o sobrang siksik. Kung ang tofu ay hindi pinagyelo, pinatuyo o ibinuro, ito’y karaniwang ibinababad sa tubig at inilalagay sa refrigerator upang mapatagal ang pagkapanis.

Ang paggawa ng tofu ay nagsisimula sa paglilinis at pagbababad ng tuyong soya sa tubig. Ang pinalambot na soya ay ginigiling sa mas maraming tubig at sinasala upang makuha ang likidong katas. Ito’y iniluluto, at ang pampabuo ay idinadagdag upang mamuo sa maliliit na bugal. Ang mga namuong bugal ay pinipiga sa hulmahan at hinihiwa sa hugis rektangular pagkatapos nitong mapalamig. Iba’t-ibang uri ng pampabuo ang maaring gamitin kasama ang calcium sulfate (gypsum), magnesium chloride at mga asido katulad ng suka o lemon.

Depende sa pamamaraan ng pagluluto’t ginamit na pampabuo, ang tekstura ng tofu ay maaring maging sobrang lambot o sobrang siksik. Kung ang tofu ay hindi pinagyelo, pinatuyo o ibinuro, ito’y karaniwang ibinababad sa tubig at inilalagay sa refrigerator upang mapatagal ang pagkapanis.

Paano namin ginagawa ang aming tofu?

null

Inuumpisahan namin ito sa pagbababad ng malinis at pinatuyong soya sa loob ng limang oras. Ginagamit namin ang tubig na may bahagyang alkaline mula sa sarili naming balong malalim na kumukuha ng tubig sa equifer, protektado’t sala ng 15-metrong salansan ng lupa, bato, buhangin at luad. Ang kasunod ay ang paggiling namin sa pinalambot na soya sa mismong mas maraming tubig. Ang resulta’y mabutil na ‘paste’ na ginigiling at sinasala naming muli at muli upang makuha ang purong likidong katas na handa na sa mabagal na pagkulo.

Sa tamang sandali habang niluluto, idinadagdag namin ang sukang galing sa tubo (sugarcane) bilang pampabuo at kaunting dagat-alat asin. Ang naluto at namuong soya ay isinasalin namin sa hulmahan, pinipiga’t sinisiksik ng mabuti upang maging cakes. Matapos palamigin, ang mga cake ay hinihiwa sa 250 g, 500 g, o 1 kilong mga bloke at isinisilid sa paketeng plastik na yari sa malinaw, angkop sa pagkain at may kapal na 85 micron. Ang mga paketeng plastik na ito na hindi kayang pasukin ng bacteria ay ibina-vacuum seal namin.

Ang resulta’y isang sobrang siksik na tofung angkop na pamalit sa karne. Puwede ninyo itong igisa, iprito nang lubog sa mantika, pakuluan, kulubin, isangag, ihorno, iihaw, iroast, itorta o patuyuin, tulad ng ginagawa ninyo sa karne ng baka, baboy, manok o isda. Sa katunayan, para sa inyong putahe sa pagluluto ng karne, maari ninyong gamitin ang katumbas na dami ng Doña Zarina tofu, gawan ng kaparehong timpla, at magkakaroon na kayo ng masarap at masustansyang alternatibong pwedeng pagkunan ng protina.

  • Makukuha ba rin namin ang parehong resulta kung ibababad lang namin ang soya sa loob ng apat na oras sa halip na lima? Marahil.
  • Ayos ba ang dalawang beses na paggiling ng soya sa halip na tatlong beses? Maaari.
  • Puwede ba kaming gumamit ng mumurahing gypsum (ang sangkap sa paggawa ng “wallboard”) imbes na sukang galing sa tubo (sugarcane)? Oo naman.
  • Puwede ba kaming magdagdag ng pampaalsang kemikal upang mapadali ang pagkuha ng pare-parehong tekstura? Siyempre.
  • Puwede ba kaming gumamit ng murang pambalot na plastic sa halip na i-vacuum seal namin ang mga ito? Sigurado.

Ngunit hindi namin ginagawa ang mga ito. Ang paggawa namin ng tofu para sa inyo ay ang tamang-tamang paggawa namin nito para sa aming sarili. Apat lamang na pinagpala ng kalikasang sangkap ang angkop sa kalidad ng pangalang Doña Zarina: soya, tubig, sukang galing sa tubo at dagat-alat asin–idagdag pa ang kahusayan ng mga manggagawa.

Gaano kasustansiya ang soya?

Ang kasalukuyang pananaw hinggil sa malusog na diyeta — ang itinuturing na masustansiya’y nagbago sa paglipas ng mga taon – nangangahulugang ang diyeta ng isang tao’y binubuo ng mga pagkaing mababa sa kolesterol, alat, taba, at repinadong carbohydrates. Ngunit pagkatapos nito, ang mga opinyon ay nag-uumpisang magkaiba-iba. Ipinipilit ng iba ang diyetang mababa sa carbohydrates, habang binabalewala ang taglay na taba. Ang iba naman ay kabaliktaran, sinasabi nilang ang taba ay masama, at ang carbohydrates ay nakabubuti.

Simple lang ang aming opinyon: Ang sobrang dami ng maling uri ng calories ay masama sa inyong katawan, na maaring makapagdulot ng labis na timbang at ng mga suliraning kaugnay sa labis na katabaan. Marami na kaming nakitang mga taong may problema sa kalusugan na kumakain ng sobrang daming asukal at repinadong carbohydrates. Gayundin ang mga taong kumakain ng labis na karneng may kasamang masamang taba ay kadalasang nanghihina at nawawalan ng kalusugan. Samakatuwid, ang diyetang sagana sa gulay na may kombinasyon
ng complex carbohydrates para sa agarang enerhiya at makatwirang dami ng mabuting taba
para sa distribusyon ng nakaimbak na enerhiya ang pinakamainam para sa katawan.

Tungkol naman sa protina, ang katawan ay matinding nangangailangan nito upang buuin at pagalingin ang sarili, lalo na ang mga katawan ng mga lumalaking bata at ng mga adultong nagsasagawa ng mabibigat na trabaho, at nakapapagod at pangmalakasang isports.

Kaya habang iniisip ang mga nabanggit, gaano kagaling ang Doña Zarina? Ang mga sumusunod ay sumaryo ng lebel ng nutrisyon nito ayon sa pagsusuri ng Philippine Food and Nutrition Research Institute.

Gaya ng nakita ninyo, ang lebel ng calorie, taba at protina ng Doña Zarina tofu ay mas mataas sa pangkaraniwang tofu. Naniniwala kaming mabuti ito. Ayaw ninyong pagbayarin namin kayo para sa tubig ng inyong tofu. Ang benepisyo ng soya, hindi tubig, ang binayaran ninyo kaya ginawa naming mas siksik, mabigat, pikpik at mas malaman ang Doña Zarina tofu kaysa sa ibang marka.

Sa katunayan, ang magandang kahalintulad ng Doña Zarina tofu ay ang karneng walang taba ng baka. Magkapareho ang lebel ng calorie at parehong mayaman sa protina ang dalawa, ngunit ang karne ng baka ay may cholesterol samantalang ang aming tofu ay wala. Kahit na pumapangalawa lamang ang Doña Zarina tofu sa karne ng baka sa lebel ng protina, hindi namin kailangang kumatay ng baka para makuha ito!

Kayo ang magdesisyon, totoong napakainam nitong pamalit sa karne sa aming diyeta, at handa kaming tumayang magiging gayon din ito para sa inyo.

Gusto nyo ba kaming makausap?

Malugod naming pangangalagaan ang inyong mga bisitang personal, mga tawag sa aming telepono, o mga email. Gusto naming pakinggan ang inyong mga sasabihin tungkol sa Doña Zarina, mabubuti man (sana) o hindi dahil sa The Tofu and Bean Factory, ang serbisyo sa mga mamimili ay hindi isang departamento . . . ito ay isang ugali.

The Tofu & Bean Factory Inc.
370 Padilla Road, Bolo
Labrador, Pangasinan
Philippines
info@donazarina.com

All rights reserved. © The Tofu & Bean Factory Inc. 2018